به گزارش وبلاگ پاسدارهاست، پس از خرید هاست و ثبت دامنه از شرکت معتبری که خدمات فروش هاست و دومین را انجام میدهند، جهت import کردن دیتابیس با حجم بالا در phpmyadmin به مطلب زیر توجه نمایید:
این مشکل ممکن است به دلیل محدود بدون تنظیمات فایل php.ini باشد. phpmyadmin از php.ini استفاده می نماید. شما میتوانید از روش های زیر برای رفع مشکل خود استفاده نمایید.
1.قبل از هرچیز مقدار upload_max_filesize و post_max_size را در php.ini خود بررسی نمایید.
چنانچه که مقادیر آنها کم باشد، شما امکان import کردن و آپلود کردن فایل بیش از مقدار را ندارید. به طور کلی چنانچه که این دو مورد 20 Mb می باشد، شما تا 20 مگابایت می توانید فایل آپلود نمایید. جهت بررسی این مقادیر ابتدا یک فایل php در هاست خود ایجاد نمایید و کد های زیر را به آن اضافه نمایید. در اینجا ما یک فایل به نام phpinfo.php ایجاد نموده ایم. همینطور توجه کنید ممکن است phpinfo(); در سرور شما توسط مدیر سرور مسدود گشته باشد.
<?php
// Show all information, defaults to INFO_ALL
phpinfo();
// Show just the module information.
// phpinfo(8) yields identical results.
phpinfo(INFO_MODULES);
?>
بعد فایل را باز نمایید و این دو مورد را چک بفرمایید.
2.چنانچه که مقدار این دو مورد کمتر از حجم دیتابیس شما است ، لازم می باشد آنها را تغییر دهید. جهت تغییر می توانید از یکی از روش های زیر استفاده نمایید:
روش اول : تغییر تنظیمات در فایل phpmyadmin.conf
چنانچه که نرم افزار های مثل wamp یا xampp استفاده می نمایید ،این امکان برای شما وجود دارد. در هاست اشتراکی امکان ویرایش این فایل وجود ندارد.
چهت مثال برای نرم افزار wamp فایل wamp/alias/phpmyadmin.conf را باز نمایید و کد های زیر را به آن اضافه نمایید.
php_admin_value upload_max_filesize 20M
php_admin_value post_max_size 20M
php_admin_value max_execution_time 360
php_admin_value max_input_time 360
با توجه به نیاز خود مقادیر بالا را تغییر دهید. برای مثال برای حجم 50 مگابایت لازم است حتما هر 2 upload_max_filesize و post_max_size به 50 مگابایت تغییر داده شود. بعد سرویس های wamp خود را Restart کنید.
روش دوم تغییر مقادیر upload_max_filesize و post_max_size در php.ini
چنانچه که دسترسی به ssh سرور دارید، ابتدا وارد ssh سرور خود شوید و سپس دستور زیر را وارد نمایید:
php --ini
بعد جلوی Loaded Configuration File مسیر فایل php.ini شما نوشته گشته است آن را با دستور nano ویرایش نمایید. جهت مثال مسیر php.ini ما usr/local/lib/php.ini میباشد.
nano /usr/local/lib/php.ini
چنانچه nano روی سرور شما نصب نیست از دستور زیر برای نصب nano استفاده نمایید:
yum install nano
پس از ویرایش فایل و تغییر فایل را با دکمه های ctrl+x و بعد y ذخیره نمایید و دستور زیر را اجرا نمایید تا تغییرات شما اعمال گردد.
service httpd restart
نحوه ویرایش فایل php.ini توسط سی پنل (whm) با سطح دسترسی مدیریت
بعد از ورود به به whm از بخش Service Configuration روی PHP Configuration Editor کلیک نمایید. بعد روی Advanced Mode کلیک نمایید و مقادیر مورد نظر را تغییر دهید. بعد از بخش Restart Services روی گزینه (HTTP Server Apache) کلیک نمایید. توجه داشته باشید چنانچه که وب سرور دیگری دارید آن را ری استارت کنید.
نحوه ویرایش فایل php.ini توسط دایرکت ادمین با سطح دسترسی مدیریت (admin level)
بعد از ورود مدیریت دایرکت ادمین در بخش admin tools روی گزینه File Editor کلیک نمایید و فایل php.ini را انتخاب نمایید و آن را ویرایش فرمایید. توجه کنید ممکن است در این بخش چند فایل php.ini وجود داشته باشد. جهت تشخیص فایل اصلی یا از طریق روش phpinfo اقدام نمایید و یا از دستور php –ini در ssh استفاده نمایید.
پس از ویرایش در صفحه اصلی مدیریت دایرکت ادمین از بخش Service Monitor سرویس httpd را ری استارت نمایید. اگر وب سرور دیگری دارید یا fast cgi دارید آنها را ری استارت کنید.
روش سوم : فایل خود را فشرده آپلود نمایید.
در بعضی سرور ها (بسته به تنظیمات سرور) امکان import و export با فرمت های فشرده مانند gz وجود دارد. در این روش حجم فایل شما بسیار کمتر می گردد.
روش چهارم : Import دیتابیس بدون نیاز به phpmyadmin و با استفاده از کد های php
لینوکس به خودی خود، یک هسته (Kernel) است. هسته، بخش اصلی سیستم عامل را تشکیل می دهد که کار آن کنترل داده ها، مدیریت حافظه، سخت افزار، ورود و خروج داده ها و تمامی موارد اصلی سیستم عامل می باشد.
لینوکس به خودی خود سیستم عامل به شمار نمی رود، بلکه با استفاده از ابزارهایی که پروژه (OpenSource) گنو (GNU) برای آن تولید کرده است، تبدیل به یک سیستم عامل کامل می شود (به همین دلیل است که لینوکس را معمولا گنو/لینوکس یا GNU/Linux می نامند) و با اضافه کردن سایر نرم افزارهای بازمتن به آن، می توان از آن در موارد متعددی مانند سرویس دهنده ها، ایستگاه های کاری، کامپیوترهای روی میزی، ابر رایانه ها، ابزارهای صنعتی و پزشکی که دارای سیستم های درونه ای (Embedded) می باشند و… استفاده نمود.
سیستم عامل لینوکس یک سیستم عامل آزاد است. کد منبع آن در اختیار همگان قرار دارد و همه می توانند در کدهای آن تغییر ایجاد کرده و بنا به نیازشان استفاده کنند. آزاد و در دسترس بودن کدهای منبع سبب می شود تا بتوانید از طرز کارکرد دقیق سیستم عامل مطلع شوید.
در سمت مقابل، ویندوز یک سیستم عامل اختصاصی است که کد منبع آن سری نگهداشته شده است و برای همگان در دسترس نیست. شما نمی توانید بفهمید که واقعا در زیر سیستم عامل ویندوزتان چه می گذرد؟ سیستم عامل ویندوز رایگان نبوده و تحت حمایت قانون کپی رایت قرار دارد. شما نمی توانید آنرا کپی کرده و پخش کنید. در صورت این کار شما خلاف کار هستید و جریمه و مجازات خواهید شد.
لینوکس واقعا محصول کشور خاصی نیست. تعداد زیادی از مردم در سرتاسر جهان در حال کار بر روی آن و توسعه آن هستند. تعداد برنامه نویسانی که روی بخش های مختلف سیستم عامل لینوکس کار می کنند، به حدود 400 هزار نفر نیز می رسد، در حالی که تعداد کل برنامه نویسان مایکروسافت کمتر از 10000 نفر است. همین، تفاوت کیفیت کار را مشخص می کند. شما با سیستم عامل لینوکس آزاد هستید. لازم ندارید تا از نرم افزارهای اختصاصی استفاده کنید.
شما نخواهید توانست برنامه هایی که در ویندوز دارید، روی لینوکس اجرا نمایید (البته راه هایی وجود دارد شبیه سازها ولی در حالت عادی خیر). یکی از خواص اصلی سیستم عامل های خانواده یونیکس، پایداری و استقامت بسیار بالای آنهاست. این سیستم عامل ها به این راحتی ها خراب نشده و به ندرت نیاز به بوت مجدد پیدا می کنند. لینوکس هایی وجود دارند که شما می توانید سالها بدون نیاز به بوت، از آنها استفاده نمایید بدون آنکه با کوچکترین مشکلی مواجه شوید.
در سمت مقابل، حتی جدیدترین و پایدارترین سیستم های ویندوز به اندازه یک موی لینوکس پایدار نیستند. برای بکارگیری سیستم های ویندوز به عنوان سرویس دهنده به حافظه و پردازنده های قویتری نیاز دارید و مطمئن باشید اگر هر هفته آنرا بوت نکنید، از کار خواهد افتاد! معمولا سیستم عامل لینوکس به راحتی خراب نمی شود و برعکس ویندوز مجبور نیستید تا آنرا هر چندماه یکبار مجددا نصب کنید. حتی برخی از انواع لینوکس به نصب «یکبار برای تمامی عمر» مشهور هستند. این گونه سیستم ها را می توانید حین کار و حتی بدون بوت، به نسخه های جدیدتر ارتقا دهید.
امروزه همه به دنبال یک سکوی (Platform) امن تر برای اجرای برنامه های کاربردی و سروی دهنده ها هستند. لینوکس حرف های زیادی برای گفتن در سمت امنیت دارد. بسیاری از قابلیت های امنیتی که در ویندوز وجود ندارند و یا فقط با اضافه کردن نرم افزارهای اضافی قابل دسترسی می باشند، بطور درونی و پیش گزیده در لینوکس پیاده سازی شده اند. لینوکس از ابتدا برای هاست و چند کاربره طراحی شده است و همین باعث رعایت مسائل امنیتی از ابتدا در ان شده است، درحالی که ویندوز اینگونه نبوده و درحال حاضر نیز از نظر امنیتی دارای نقاط ضعف فراوانی است. اینطور نیست که لینوکس فاقد هر گونه اشکال امنیتی باشد، خیر، ولی باز بودن کد منبع آن باعث می شود تا بسیاری از اشکالات امنیتی پیش از ایجاد خسارت و در مراحل توسعه و برنامه نویسی برنامه بر ملا شده و رفع شوند. در صورتی که اشکالی نیز در برنامه های منتشر شده یافت شود، بدلیل موجود بودن کد منبع سریعا برطرف می گردد.
هیچیک از ویروس هایی که برای ویندوز نوشته شده اند، بر روی لینوکس کار نمی کنند.
تنوع در انتخاب بدلیل آزاد بودن سیستم عامل لینوکس، هر گروه یا موسسه تجاری، یک نسخه خاص از آن که به توزیع یا پخش (Distribution) معروف هستند، منتشر ساخته است. این توزیع های مختلف همگی لینوکس هستند، ولی هریک معمولا برای یک یا چند امر خاص طراحی شده اند و هریک قابلیت ها و بهینه سازی ها خاص خودشان را به کاربران ارائه می کنند. کاربران در این میان آزادی انتخاب زیادی داشته و می توانند چیزی که کاملا نیازشان را برطرف می کند، انتخاب کنند. چیزی که در ویندوز نمی توان مفهومی برای آن پیدا کرد.
لینوکس را بهشت برنامه نویسان نامیده اند. برخلاف ویندوز که اکثر ابزارهای برنامه نویسی روی آنرا باید جداگانه نصب و حتی خریداری نمایید، لینوکس به همراه تمامی ابزارهای برنامه نویسی مورد نیازتان و با هر زبانی که فکر کنید ارائه می شود. کافی است آنرا نصب کنید و کار برنامه نویسی تان را با ابزارهای دلخواهتان شروع کنید.
پس در نهایت بین هاست لینوکس و هاست ویندوز فاصله هاست چون برنامه نویسی های آنها متفاوت است.